1. โพสต์รูปร้องไห้ รูปโชว์เนื้อหนังเพื่อเรียกร้องความสนใจ
มันเป็นความย้อนแย้ง ที่ทำให้เกิดความขบขัน เพราะคนที่มาเห็นส่วนใหญ่
มักจะคิดว่า “ร้องไห้ เสียใจ เธอยังมีอารมณ์ถ่ายรูปตัวเองในสภาพหน้าพัง ๆ ด้วยเหรอ”
“ปากบอกว่าไม่ชอบพวกหื่น พวกคุกคามทางเพศ แล้วจะโชว์รูปที่ล่อเสือล่อตะเข้ทำไม”
การโพสต์ด้วยข้อความ หรือภาพในเรื่องหวาดเสียว ไม่น่าดูแบบนี้มันก็ไม่ต่างอะไรกับการเรียกแขกให้มาด่
า วิพากษ์วิจารณ์เราว่า แสดงออกอะไรที่ตลก ไม่งาม ไม่แพงเหมือนพวกเรียกร้องความสนใจและเห็นแก่ตัว
เพราะช่างไม่รู้มารยาทสังคมไม่รู้กาลเทศะเอาซะเลย ต่อให้เป็นคนหน้าตาดี ก็ไม่สามารถอนุโลม
ความรุนแรงที่จะหลั่งไหลเข้ามาได้ถ้าไม่อยากให้คนอื่นว่าเอา ก็ต้องคิดให้ดีก่อนโพสต์
2. เพ้อถึงความโสดทุกฤดู ทุกเช้าสายบ่ายเย็น
ผู้หญิงโสดจะน่ารักก็ต่อเมื่อ ไม่โปรโมทตัวเองเหมือนสินค้า
โสดแบบมีความเป็นธรรมชาติไม่ขยันโพสต์ว่าจีบฉันสิ ฉันอ่อยแล้วนะ
โสดแล้วเหงาจัง อะไรทำนองนี้ อยากให้มีคนมาจีบไม่ต้องรีบขายตัวเองขนาดนั้น
ก็ได้จ้ะ ชีวิตเรายังมีเรื่องอื่นให้สนใจอีกตั้งเยอะการโฟกัสที่เรื่องรักอย่างเดียว
จับจ้องมองหาซะตั้งใจขนาดนี้ มันดูไม่แพงเอาซะเลย
เรื่องความรัก ถ้าจะมาเดี๋ยวก็มาเอง โดยที่เราไม่เรียกร้องให้เหนื่อย
3. โพสต์รูปบ่นสรีระตัวเอง ทั้งที่ก็ไม่ได้แย่อะไร
อย่าด่าตัวเอง เพื่อให้คนอื่นชม แต่ควรให้คนอื่นชมตามความจริง
ตามธรรมชาติช่างเป็นเรื่องไร้สาระสิ้นดี ที่คนหน้าตาดี รูปร่างดีอยู่แล้ว
มาโพสต์ด่าตัวเองออกสื่อว่า อ้วนจัง ดำจังความสวยที่แท้จริงควรมาจากการ
มั่นใจในตัวเองว่า มีดี ส่วนอันไหนที่ไม่ดีก็รู้ตัวเองปรับปรุงตัวเองเงียบ ๆ
ไม่ต้องป่าวประกาศให้โลกรู้ด่าตัวเองไม่พอ ยังจะเรียกให้คนอื่นมารู้เห็นด้วย มันไม่โอเคเลยนะ
4. เอาเรื่องภายในมาสาวไส้ให้โลกรู้
เกลียดใคร ทะเลาะกับใครก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัว เพื่อนในกลุ่ม แฟน
เพื่อนร่วมงานการโพสต์ออกไป ไม่ใช่แค่ระบายอารมณ์แล้วจบ เพราะสิ่งที่อาจจะตามมาก็คือ
ความสัมพันธ์ที่เป็นปัญหาอยู่แล้ว อาจมีผลกระทบที่หนักกว่าเดิม และในที่สุด ไม่ใช่แค่คนอื่นที่ดูไม่ดี
ตัวเราก็ด่างพร้อยไปด้วย สิ่งที่ควรทำก็คือ ใจเย็น ๆ ไปพูดปรับทุกข์กับใครก็ได้ที่ไว้ใจ จนกว่าจะสบายใจ
ไปเคลียร์กันให้จบ ๆ ตัวต่อตัวในโลกนอกจอ หรือถ้าอดใจไม่ได้ ก็ขอให้มีสติในการโพสต์นิดนึง
ระบายให้เต็มที่ แล้วตั้งค่าให้เห็นเฉพาะตัวเองซะ เพราะอะไรที่เราโพสต์ไปด้วยอารมณ์โกรธ ใจร้อน
มันโพสต์แล้วโพสต์เลย มีหลายสายตาจับจ้องรู้เห็นไปแล้ว เราไม่โชคดีทุกครั้งไปหรอก
5. หยาบคายเป็นนิสัย โดยคิดว่านี่แหละความในใจที่จริงใจสุด ๆ
ความถี่ในการแสดงออก มีผลทางจิตวิทยากับตัวเราเสมอ ถ้าเราไม่รู้จักแยกแยะ
ว่าบริบทไหนควรใช้คำแบบไหนหรือเหวี่ยงความผิดใส่คนอื่นว่า “ก็ช่างคนอื่นสิ ใครใช้ให้มาตัดสินคนที่ภายนอก”
มันไม่น่ารัก ไม่ช่วยให้ตัวเองดูดีเอาซะเลยมันเป็นเรื่องพอเข้าใจได้ ถ้าเราจะคุยกันแบบหยาบคายกับเพื่อนฝูง
แต่อย่าติดนิสัยสะกดจิตตัวเองว่าหยาบคายนี่แหละจริงใจ นึกจะโพสต์คำหยาบคายใต้สะดือก็โพสต์
นึกจะด่าใครลอย ๆ ก็ด่าไม่มีปี่มีขลุ่ยทำอะไรเกรงใจการศึกษา เกรงใจหน้าตาสวย ๆ ของตัวเองกันนิดนึง
keep look กันบ้างแคร์สายตาหลายคู่ที่ผ่านไปมาบ้าง การเลือกที่จะแสดงออกหลายแบบ
ไม่ใช่คนที่เป็นนกหลายหัว หากแต่เป็นคนที่รู้จักเลือกที่จะวางตัวให้เหมาะสมต่างหาก
6. ตอบโต้กับคอมเมนท์ที่ไม่เป็นใจ ด้วยวิธีแรงมาแรงกลับ
ปัญหาที่แย่ ๆ เราเลือกที่จะจบสวย ๆ ด้วยการอธิบายเหตุผลดี ๆ หรือปล่อยเขาไป
ไม่ตอบโต้ ไม่ให้ความสำคัญ แต่ถ้าเราเลือกแรงมาแรงกลับ มันก็เหมือนกับน้ำมันราดกองไฟ
ด่ากันไปมา แล้วเมื่อไหร่จะจบ เสียสุขภาพจิตกันเปล่า ๆ เอาเวลาไปสนใจเรื่องอื่นดีกว่า
เสียเวลาดึงตัวเองลงต่ำเพราะคนไม่กี่คน เรื่องไม่เป็นเรื่อง
