
1. คนที่ช่วยคุณโดย ” ไม่คิด “
2. คนที่ ” ไม่คิด “ แม้แต่จะช่วยคุณ
3. คนที่อยู่ ” เคียงข้าง “ คุณตลอดไป
4. และคนที่ ” จาก “ คุณไปไม่กลับมา
แต่อย่ามัวมาเสียเวลานั่งอาลัยอาวรถึงคนที่จากไปแต่จงพิจารณาให้เห็นว่า… ทุกๆ อย่างในชีวิต
ย่อมไม่มีอะไรแน่นอน ทุกๆ คนย่อมแปรเปลี่ยนฟ้ามีเวลามืด คนมีโอกาสเปลี่ยน 30 อาจเป็นน้ำใจ
70อาจเป็นเสแสร้ง ทางยังอีกไกล อย่าเพิ่งตัดสินใจเพราะไม่แน่เสมอไปว่าเขาจะอยู่กับคุณตลอดไป
ตอนรุ่งเรืองใครๆก็อยากเป็นเพื่อนคุณตอนต ก ต่ำ คุณต้องเริ่มทำความรู้จักเพื่อนใหม่อีกครั้งดังนั้น อย่าไปเสียเวลาเปล่ากับ 4 สิ่งนี้
1. เอาแต่กังวล
2. โทษคนอื่น
3. แค้ นเคือ ง
4. เปรียบเทียบ
เพราะมันไม่ได้ทำให้ชีวิตของเรานั้นดีขึ้นกับบางคน… เมื่อก่อนคุยกันได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าเรื่องอะไรแต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะคุยเรื่องอะไร
กลายเป็นคนแปลกหน้าไปคนบางคน… พอได้รู้จักก็ไม่อยากรู้จักมากไปกว่านี้อีกแล้วตอนที่เธอทำดี น้อยคนที่จะสนใจ…!!
แต่ตอนที่เธอทำพลาดแม้ยืนหายใจอยู่เฉยๆก็ผิดบางคนเขาไม่ช่วยเหลือเรา ไม่ใช่ความผิดเขา
ไม่ควรตัดสินคนอื่นด้วยอคติ เพราะ ในตอนนี้เขาอาจจะลำบากกว่าที่เธอเผชิญอยู่ก็เป็นได้
และ เรื่องต่างๆในชีวิตจะทำให้เราเห็นว่า…ใครที่ทำให้เราเสี ยใจร้องไห้ ใครเรียกรอยยิ้มจากเราได้
ใครกันที่รัก และ จริงใจกับเรา ไม่ว่าสถานการณ์จะแย่แค่ไหนใครกันที่พร้อมจะปล่อยมือ และ ทิ้งเราไปทันที ในวันแย่ๆ
ใครกันที่พร้อมจะเคียงข้างเราในวันไม่เหลือใครใครกันพร้อมจะออกห่าง ยามที่เราอยากได้ความช่วยเหลือ
ใครกันพร้อมจะเข้าใจเรา และ ยืนเคียงข้างเราใครเป็นกลาง ใครหูเบา ใครพร้อมเผชิญหน้า
เราจะมองคนทั้ง 4 แบบนี้ไม่ออกหรอกยามมีสุขเราแยกแยะคนไม่เป็น เพราะทุกคนดีหมด
พอลองเจอปัญหาหนัก เจออุปสรรค์ในชีวิตดูเราจะได้เห็นน้ำใจของคน ที่จะตัดสินใจแทนเราว่า…
คนไหนควรคบ คนไหนควรถอยห่ างคนไหนควรตัดทิ้ง คนไหนควรทดแทนบุญคุณ
สังคมทุกวันนี้… คนสนใจเรื่องของคุณมีมาก แต่คนที่ใส่ใจคุณมีน้อยคนที่คอยเหยีย บย่ำมีมาก
แต่คนที่คอยดึงมือขึ้นมามีน้อยคนที่หัวเราะเป็นเพื่อนคุณมีมาก แต่คนที่ปลอบใจคุณมีน้อย
หากได้เจอคนดีๆแล้ว จงถนอมคนส่วนน้อยในชีวิตให้จงดีเรามักจะตามหาผู้อุปถัมภ์…จนละเลยในตัวเอง
ลืมไปเลยว่าตัวเอง ก็สามารถเป็นผู้อุปถัมภ์ของตัวเองได้ยามที่เราชี้นิ้วตำห นิคนอื่นด้วยคำ เ สี ย ด สี
อย่าลืมว่าในขณะนั้นมี นิ้วกลาง นางและก้อย กำลังชี้มาที่ตัวเราอยู่เช่นกัน…