Home ข้อคิดดีๆ ถอดยศ ถอดศักดิ์ ก่อนจะไปเจอเพื่อนเถอะนะ

ถอดยศ ถอดศักดิ์ ก่อนจะไปเจอเพื่อนเถอะนะ

นายเทา ชื่อจริง “บรรเทา” เรียนจบนิติศาสตร์จากมหาวิทยาชื่อดัง

ปัจจุบัน นายเทาประกอบอาชีพทนายความตามชนบทธรรมดาคนหนึ่งในต่างจังหวัด นานๆ

จะมีโอกาสเข้ากรุงเทพครั้งหนึ่ง หลังจากเรียนจบมาหลายสิบปีก็ไม่ได้พบเพื่อนๆ รุ่นเดียวกันอีกเลย

มีอยู่วันหนึ่งเจ้าหน้าที่ระดับสูงจากในตัวอำเภอมาจัดอบรมเจ้าหน้าที่ในหมู่บ้าน

นายบรรเทาจึงไปร่วมประชุมที่ศาลากลางของหมู่บ้าน โดยมี

นายอำเภอเดินทางมาเป็นประธาน ขณะที่พูดนายอำเภอก็เมียงมองมาที่นายบรรเทาบ่อยๆ

กระทั่งการอบรมจบลง นายอำเภอจึงให้คนมาตามนายบรรเทาไปพบ

นายอำเภอถามว่า… ” คุณชื่อบรรเทา จอดนอก ใช่มั๊ย..? “

นายเทาบอกว่า… ” ใช่ครับ ท่านรู้จักชื่อผมได้ยังไง…? “

นายอำเภอได้ยินดังนั้นจึงทักขึ้นว่า… ” ไอ้เทา…มึงจำกูไม่ได้รึ กูไอ้คง ที่ลอกการบ้านมึงบ่อยๆ สมัยเรียนมหาวิทยาลัยไง “

บรรเทาบอกว่า… ” ผมก็รู้สึกคุ้นๆ กับชื่อท่าน ก็พึ่งนึกได้ตอนที่ท่านลอกการบ้านนี่หละครับ “

นายอำเภอบอก… ” ตอนมึงอยู่กับกู ก็พูดธรรมดาเถอะว่ะ กูกับมึงเป็นเพื่อนกัน “

หลังจากนั้นหนึ่งเดือนนายอำเภอก็มาชวนเทาไปงานเลี้ยงรุ่นที่มหาวิทยาลัย

นายบรรเทาไปร่วมงานก็ได้เจอเพื่อเก่าๆ มากมายต่างคนต่างคุยกันถึงสารทุกข์สุขดิบต่างๆ

นานา ซึ่งเพื่อนๆ ส่วนใหญ่ก็มียศตำแหน่งสูงๆ ทั้งนั้นมีบางคนยังทำงานเป็นลูกจ้างซึ่งก็ไม่ได้รับ

ความสนใจมากมาย นอกจากคนที่เป็นผู้ว่า นายพลตำรวจ-ทหาร นายอำเภอ หรือ ข้าราชการอื่นๆ

บรรเทาและเพื่อนๆ สามสี่คนก็คุยกันอีกกลุ่มหนึ่ง ต่างก็มีความสุขกันดีจนงานเลิก

ต่างคนต่างเดินทางกลับบ้านหลายเดือนผ่านไปจนกระทั่งครบปีหนึ่ง นายอำเภอก็ย้าย

ไปที่อำเภออื่น แต่ก็ไม่ลืมที่จะนัดหมายนายเทาให้เดินทางไปร่วมงานเลี้ยงรุ่นอีก

งานเลี้ยงรุ่นปีนี้บรรเทาก็มาถึงสถานที่จัดงาน “เทา” เดินเข้าไปในงาน ได้ยินโฆษกประกาศต้อนรับ…

” ท่าน ผวจ. ท่านนายพล นายอำเภอ และ ข้าราชชั้นผู้ใหญ่ต่างประกาศแสดงตนแบบออกหน้าออกตา “

บรรเทายืนงงสงสัยว่ามาถูกงานมั๊ยนี่ เนื่องจากว่าไม่ได้ยินเสียงประกาศเหมือนงานเลี้ยงรุ่นเลย

บรรเทาได้แต่ครุ่นคิดว่าตัวเองมางานเลี้ยงรุ่นหรือมางานเลี้ยงฉลองตำแหน่งกันแน่ ครุ่นคิดอยู่ในใจ

นายบรรเทาจึงเดินกลับออกมาจากงานเลี้ยงแล้วขึ้นรถกลับบ้าน เพราะ ไม่มีงานเลี้ยงรุ่น

นี่มันงานเลี้ยงเจ้านายเท่านั้น และ หลายๆคนที่ไม่มียศศักดิ์อะไรก็ค่อยๆทะยอย

บรรเทาบอก ” เราไม่มีตำแหน่ง เลยไม่มีที่ว่างของคำว่า เพื่อน ซึ่งเลือนหายไปตามกาลเวลา “

ขอฝากทุกท่านไว้ว่า ที่ข้าน้อยจะไปร่วมเลี้ยงรุ่นในโอกาสต่อไป เป็นงานเลี้ยงรุ่นของเพื่อนจริงๆ

ไม่ใช่งานเลี้ยงตำแหน่ง ของท่านทั้งหลาย ดังเรื่องราวของ “บรรเทา” ที่เล่าให้ทุกท่านได้ฟังแล้ว เพราะนี่คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในสังคม

“แต่งานเลี้ยงพวกเรา” ขอให้มีเพียงเพื่อน เนื่องจากเริ่มเห็นอาการแล้วนะครับ เช่น เรียกกันว่าท่านฯ

ท่าน ดร. ท่าน สส. ท่าน ผอ. คิดถึงหัวอกคนที่ไม่มีตำแหน่งทางสังคม ทางราชการบ้างครับ

ฉะนั้นงานเลี้ยงรุ่น ควรถอดหัวโขนออกให้หมด แล้วงานเลี้ยงรุ่นของท่าน จะมีคนมาเพิ่มอีกทุกปีๆ

Load More Related Articles
Load More By wera phosri
Load More In ข้อคิดดีๆ

Check Also

11 การเอาตัวรอดเป็น ไปทำงานที่ไหนก็ราบรื่น ไม่ลำบาก

1 เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม คนที่ฉลาดมักจะมีความยืดหยุ่นและปรับตัวได้ดีในสถานการณ์ต่…