
พ่อแม่หลายคนชอบช่วยเหลือลูกอยู่ตลอดเวลา เพราะ เกรงว่า..ลูกจะทำอะไร
ได้ไม่ ดี พอแต่รู้ไหม… 3 ข้อ นี้ ถ้าแม่เข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย หรือว่า
มีส่วนช่วยเหลือลูกๆ น้อยที่สุดจะเป็นผลดีกับลูกมากเลยล่ะ
1.พ่อแม่ต้องไม่เข้าไปช่วยลูกทำการบ้าน
มีคุณแม่ท่านหนึ่งเล่าประสบการณ์ว่า… ตนเองไม่เคยไปสอนการบ้านให้ลูกชาย
แม่จะเตื อ นลูกมากกว่าว่า…เวลาไหนควรไปทำการบ้านเมื่อทำเสร็จแล้วก็บอกแม่คำหนึ่งก็พอ
ส่วนการตร ว จว่า ลูกชายทำถูกหรือไม่นั้นเป็นหน้าที่ของตัวเขาเองหรือ ให้เรียนรู้ว่าถูก ผิ ด
จากที่โรงเรียน แม่มีหน้าที่เพียงเซ็นชื่อก็แค่นั้นในตอนแรกลูกชายไม่พอใจ โดยพูดว่า…
“แม่ของคนอื่นจะช่วยตร ว จ การบ้านให้ด้วย ทำไมแม่ ขิ้ เ กี ยจแบบนี้ล่ะ”
เลยตอบลูกชายไปว่า.. “ไม่ใช่เพราะแม่ขิ้เกีย จ หรอก ลูกคิดดูนะถ้าแม่ช่วยลูกตรว จ การบ้านแล้ว..!!
ลูกจะรู้ได้อย่างไรว่าผิ ด ตรงไหน แล้วต่อไปลูกจะตร ว จ เองเป็นไหมจำไว้นะว่า…ในตอนนั้นไม่มีใคร
สามารถมาช่วยลูกตรว จได้ ลูกจะได้ฝึกการตร ว จ ความถูกต้อง และ เรียนรู้ด้วยตนเอง”
ในห้องเรียนลูกจะเจอบทเรียนก่อน และ จึงจะได้ทำข้อส อ บ แต่ในโลกแห่งความจริงลูกจะได้เจอ
บททดสอบก่อนแล้วถึงจะได้บทเรียน นี่คือ สิ่งที่ลูกต้องเรียนรู้เธอสอนให้ลูกรู้จักพึ่งตนเอง
เมื่อเจอปัญหาก็ต้องคิดใคร่ครวญด้วยตัวเอง ถ้าคิดไม่ออกจริงๆค่อยขอคำแนะนำจากแม่ได้
ประสบการณ์ของครูพบว่า…“แม่ขิ้เกี ยจ” ไม่เคยชี้นำลูกให้เรียนรู้ แต่ปล่อยให้ลูกทำอย่างอิสระคิดอย่างอิสระ
แต่เธอก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ เธอยังให้ความสนใจกับลูก และใช้วิธีการที่ชาญฉลาด
เพื่อช่วย เมื่อลูกมีปัญหามันสอนให้รู้ว่า…ผู้ปกครองควรที่จะปล่อยลูกของตนเองบ้างในเวลาอันสมควร
ให้เขาได้เรียนรู้และใช้ชีวิตของตนเองอย่างเต็มที่สิ่งที่ตัวอย่างแม่ๆ ทั้งหลายทำนั้น มันเป็นวิธีในการปลูกฝั งลูกได้ดีมาก
เพื่อให้เขาสามารถเติบโตได้ด้วยตัวเองพ่อแม่ทุกคนมักจะกังวลกับลูก จนไม่กล้าปล่อยให้ลูกได้เรียนรู้ด้วยตัวเขาเอง
คุณควรเอาความกังวลเก็บไว้ในใจและปล่อยให้เขาโบยบินไปด้วยวิธีของเขาเถิด
เพื่อให้เขามีปีกที่แข็งแร งพอ…เพื่อให้เขาอยู่ได้ด้วยตัวเองในวันที่ไม่มีคุณแล้ว
2.พ่อแม่ต้องสอนให้ลูกเรียนรู้จักพึ่งพาตัวเอง
คุณแม่เจียเจียได้เล่าประสบการณ์ว่า… เธอจะไม่เข้าไปช่วยลูกในสิ่งที่พวกเขาทำได้เอง
เช่น เมื่อห้องนอนของเจียเจียไม่เป็นระเบียบแม่จะเตื อ น เจียเจียว่า ควรจัดห้องยังไง..
เพื่อให้เป็นระเบียบ และจะให้ลูกทำเองในช่วงเปิดภาคเรียน คุณครูขอให้นักเรียนห่อปกหนังสือ
เรียนเล่มใหม่ของเทอมนี้แต่เจียเจียทำไม่เป็นแม่จึงสอนเจียเจียห่อเป็นตัวอย่าง จากนั้น
ก็ปล่อยให้เจียเจียได้ทำเองทั้งหมดเจียเจียไม่อย ากห่อเอง จึงไม่ยอมขยับมือ แม่ก็ไม่สนใจอะไรเธอ
ได้แต่ยืนอยู่ข้างๆพร้อมชี้นิ้วบอกให้ทำแต่ไม่เข้าไปช่วยห่อ ทำให้เจียเจียต้องนั่งห่อเองทั้งหมด
แม่ของเจียเจียพูดว่า….
“ความจริงถ้าฉันจะเข้าไปช่วยห่อจะประหยัดเวลาได้มากเลยล่ะ…แต่เจียเจียจะไม่มีวันเรียนรู้
ที่ห่อปกหนังสือได้ด้วยตัวเอง ฉะนั้นนี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดคือปล่อยให้เจียเจียห่อเอง ถึงจะห่อไม่เรียบร้อยก็เถอะ”
ประสบการณ์ของครูพบว่า…“แม่ขิ้เกีย จ” ไม่เคยขยันหมั่นเพียรในการช่วยลูก ในการทำสิ่งต่าง ๆ
แต่ให้ลูกได้พึ่งพาอาศัยตัวเอง ช่วยเหลือตัวเองได้ และไม่เฉยเมยต่อการฝึกฝน คือ การสร้างความรับผิ ด ชอบให้กับลูกได้เป็นอย่างดี
3.พ่อแม่ให้ลูกเรียนรู้ที่จะเติบโตด้วยตัวเอง
พ่อแม่หลายคนชอบสร้างความคาดหวังในตัวลูกมากไปอย ากให้ลูกทำตามสิ่งที่ตัวเองต้องการ
เพราะคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีแต่การทำเช่นนี้ จะทำให้ลูกรู้สึกอึดอัด และกลายเป็นไม่อย ากฟัง
และทำเป็นหูทวนลมไม่ใส่ใจกับสิ่งที่พ่อแม่พูดเลยแต่… มีครอบครัวหนึ่งที่กลับทำตรงกันข้ามเลย
ในช่วงสุดสัปดาห์ ฮาวฮาวเล่ น เ ก มเป็นเวลานานมากและไม่ทำการบ้าน
แม่จึงถามว่า.. “ลูกกะจะเล่น เ ก ม ถึงกี่โมง”
ฮาวฮาวตอบว่า.. “ขอเล่นอีก 10 นาทีนะแม่”
แม่ตอบกลับไปว่า.. “ได้ ต้องรักษาคำพูดนะ”
เมื่อผ่านไป 10 นาที แม่ก็เดินกลับมาดูอีก ฮาวฮาวก็ยังคงนั่งเล่นอยู่ที่เดิม แม่ โ ก ร ธ มาก
แต่ก็ต้องสงบสติ อารมณ์และพูดอย่างใจเย็นว่า… “ปกติลูกเป็นคนรักษาคำพูดไม่ใช่เหรอ”
ในตอนนั้นฮาวฮาวก็เริ่มรู้สึก ผิ ด จากนั้นก็เดินไปปิดสวิทช์และรีบไปทำการบ้านนั้นเป็นเพราะว่าก่อนหน้านั้น
แม่ของฮาวฮาวเคยพูดหลายรอบเกี่ยวกับนิทานเรื่อง “การเป็นคนน่าเชื่อถือ” และ นั้นก็ทำให้ฮาวฮาวค่อยซึมซับเข้าไป
ปกติแม่จะเป็นคนที่ให้ความสำคัญ ในเรื่องการอ่ านหนังสือเป็นอย่างมากจึงได้ซื้อนิทานสร้างแร งบันดาลใจ
ให้อ่ านมากมาย และจากนิทานเหล่านี้ทำให้ฮาวฮาวเรียนรู้ที่จะนำมาใช้กับตัวเอง เสริมสร้างนิสัยของตนเอง
อดทน อดกลั้น ทำให้เป็นคนที่มีคุณภาพยิ่งขึ้นประสบการณ์ของครูพบว่า…
“แม่ขิ้เกีย จ” ไม่ขยันที่จะบ่นทั้งวันแต่ใช้เหตุผลในการพูดคุย เพราะเธอรู้ดีว่าลูกไม่ช อ บ การบ่น
แต่เธอขยันในการหาวิธีในการรับมือเพื่อปลูกฝั ง สิ่งที่ดีให้กับลูก