
ขยันมากไป มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่ดีเลย และเรื่องต่อไปนี้ คือ “ค่าโ ง่”
จากคนบ้ างานที่อย ากสอนคนบ้ างาน ให้เข้าใจเมื่อทุกอย่างมีราค าที่ต้องจ่าย
ไม่มีอะไรได้มาฟ รี ๆ แล้วบางครั้งความสำเร็จก็ต้องแลกด้วย การสู ญเสียบางอย่าง
เมื่อ 39 ปีที่แล้ว
ผมเอง ได้เริ่มต้นทำงานกับบริษัทการเงิน ที่มีขนาดใหญ่ อันดับ 3 ของโลก
เมื่อ 35 ปีที่แล้ว
ผมได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ผมรัก เราสัญญาว่าจะสร้างอนาคตร่วมกัน
เธอคนนั้นจะเป็นคนข้างหลังเพื่อให้ผมประสบความสำเร็จ ทางการ
งานและในขณะที่การงาน ของผมก้าวหน้าไปมาก
เมื่อ 29 ปีที่แล้ว
ภรรย าของผม ได้คล อ ด ลูกชายคนแรกให้ผม ขณะที่ผมติดประชุมที่ญี่ปุ่น
และผมขอโท ษเธอ ผมสัญญากับเธอว่า…จะขอเวลาทำงานอีกสักระยะ
เพื่อครอบครัวให้ได้สบายกว่านี้ แล้วผมกลับเมืองไท ย
รับขวัญลูก และขอโท ษ ภรรย าด้วยตำแหน่งงาน ที่ก้าวหน้า ฝันของเราใกล้เป็นจริงแล้ว
เมื่อ 24 ปีที่แล้ว
เธอคล อ ดลูกสาว ที่เราเฝ้ารอคอย และผมเองได้เห็นหน้าลูกสาว
เพียงวันเดียวเพราะต้องเดินทางไปประชุมใหญ่ ที่ออสเตรเลียผมบอกกับเธอว่า
จะทำงานอีกไม่นานแล้วเวลาทั้งหมดที่มี จะเป็นของครอบครัวตลอดไป เพื่อทดแทนเวลาที่ผ่านมา
เมื่อ 13 ปีที่แล้ว
งานของผมได้ก้าวหน้า จนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ในภาคพื้นเอเชียแปซิคฟิค
ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดีมากแต่ภรรย าผมเธอขอ “หย่ า” เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ที่เธอบอกว่า
ผมไม่เคยให้เธอ แล้วสุดท้ายเธอบอกว่า…“ชีวิตคู่” ไม่ได้ต้องการแค่ทรัพย์สิ นเงินทอ ง
แต่..ต้องการความอบอุ่นมั่นใจ จากอ้อมกอดคนเป็นสามี เติมเต็มในคืน
อ้ างว้างมากกว่า แล้วเธอก็แยกจากไปส่วนลูกปู่และย่า ท่านจะดูแลอย่างดี
เมื่อ 10 ปีที่แล้ว
ลูกชายคนโตซ้ อนท้ายมอเตอร์ไซด์ เพื่อนประส บอุ บั ติเห ตุและเขาได้
จากไปผมบินกลับจากญี่ปุ่ นทั้งๆ ที่มีงานสัมนาสำคัญและแม่บอกว่า…
ลูกชายเกเรเลี้ยงย ากผมกอดลูกสาว บอกกับเธอว่า
พ่อไม่ดีเอง ต่อไปพ่อจะให้ทุกอย่าง ขอเวลาอีกนิดนะ
เมื่อ 7 ปีที่แล้ว
ก่อนแม่สิ้นใจ แม่บอกกับผมว่าอย่าเอาแต่ทำงาน จนลืมว่า
ลูกต้องการอ้อมกอด จากพ่ออย่ าปล่อยให้เธอ รอคอยอย่างตั้งตารอ
เมื่อ 5 ปีที่แล้ว
พ่อจากไป ตามแม่ญาติๆ ก็พากันพูดคุยโดย ที่ผมแอบได้ยินว่าพ่อ
ตรอมใจที่แม่จากไปกับเรื่องหลานสาว ตามผู้ชายข้างบ้านไปอยู่ทางใต้
แกมัวโท ษแต่ตัวเองว่า…เลี้ยงหลานได้ไม่ดีขณะที่ผมก้าวสู่
จุดสูงสุดทางการงานแล้ว ผมมีทุกอย่างที่ต้องการและสิ่งที่ผมได้มา
ไม่มีอะไรได้มาฟ รีเพราะการสู ญเสียบางอย่าง แลกกับความสำเร็จมันคุ้มค่าจริงหรอ?
ต่อไปผมจะกลับไปชดเชยเวลาที่ผมโก งไปจากครอบครัว
และล่าสุด 3 ปีที่แล้ว
หมอบอกว่า… ผมเป็นโร คซึ มเศร้าต้องกินย าน่าแปลกอยูนะ…ที่ผม
มีครบทุกอย่าง แต่กลับอ้ างว้าง คนที่รักจริงๆ ก็ไม่มี มีแต่คนจ้องจะกอบโกย
ไม่มีใครเหมือนพ่อแม่ ภรรย าและลูกๆ ของผมเลย ตอนนี้ผมเข้าใจ สิ่งที่ภรรย าผมบอกแล้ว
ถึงตอนนี้แล้วมันสายไป ไม่มีใครทนรอคอยย าวนานผมยอมแลกทุกอย่าง
กับการเป็นคนหาเช้ากินค่ำ พออยู่พอกิน แค่ให้ได้ อยู่ร่วมกับทุกคนสักช่วงชีวิตหนึ่งก็ยังดี
ใครที่เป็นแบบผม คิดให้ดีนะ ว่ามันคุ้มหรือเปล่า..?