1. ไม่โทษพ่อแม่ ที่ท่านบ่นว่า
ท่านบ่นว่าก็เพราะเราทำไม่ดี ที่บ่นว่าก็เพื่อเรา ต้องการให้เราได้ดี
ไม่มีพ่อแม่คนไหน ที่ไม่รักลูกของตนเอง
ไม่มีพ่อแม่คนไหน ที่ไม่อยากให้ลูกได้รับสิ่งดีๆ
ไม่มีพ่อแม่คนไหน ที่ไม่อยากให้ลูกเจริญก้าวหน้า
ไม่มีพ่อแม่คนไหน ที่ไม่อยากให้ลูกเก่งกล้าสามารถกว่าตนเอง
2. ไม่โทษพ่อแม่ ว่าท่านจู้จี้จุกจิก
ท่านเกิดมาก่อนเรา มีประสบการณ์มามากกว่า อย่าเสียงดังใส่ท่าน
หากท่านจ้ำจี้จ้ำไชให้กินข้าว ให้กลับบ้านเร็วๆ ให้ใส่เสื้อผ้าหนาๆ ให้เก็บห้อง ฯลฯ
มีแต่คนที่รักเราจริงเท่านั้น ที่จะจู้จี้ในเรื่องเช่นนี้กับเรา
พ่อแม่ไม่มีทางจู้จี้กับคนที่ไม่ใช่ลูกของท่านแน่นอน คุณว่าจริงมั้ย?
3. ไม่โทษพ่อแม่ ว่าทำอะไรช้า
เมื่อพ่อแม่แก่เฒ่า อย่าว่าท่านทำอะไรช้า ถ้าเรายังไม่เคยเป็นพ่อแม่
เราไม่มีทางรู้เลยว่า คนเป็นพ่อแม่ต้องใช้ความรักความอดทนมากแค่ไหน
ในการสอนให้เราเดิน สอนให้เรากิน สอนให้เราทำหลายสิ่งหลายอย่าง
ตอนที่ท่านหนุ่มสาว ท่านทุ่มกำลังแรงกายเพื่อพวกเรา มาจนถึงตอนนี้
ร่างกายจึงทรุดโทรม ถ้าวันหนึ่งท่านแก่ชราลง กำลังวังชาเริ่มเสื่อมถอย
จำไว้เลยว่า “เห็นพ่อแม่ในวันนี้ ดุจเห็นตนเองในวันหน้า”
4. ไม่โทษพ่อแม่ ว่าท่านไม่มีความสามารถ
ไม่มีใครที่ทำทุกเรื่องได้สมบูรณ์ ไม่มีใครที่เก่งไปทุกเรื่อง
พ่อแม่คือผู้ให้ชีวิต คอยเลี้ยงดูเราจนเติบใหญ่ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
อย่าพูดว่า “สู้พ่อแม่ของคนอื่นก็ไม่ได้” คำพูดนี้ เมื่อพูดออกไป
มันจะกลายเป็นตราบาป ติดตัวคุณไปตลอดชีวิต
5. ไม่โทษพ่อแม่ ยามท่านป่วยไข้
ไม่ว่าพ่อแม่จะยุ่ง จะงานเยอะ หรือจะดึกดื่นขนาดไหน
พอเราเจ็บไข้ ท่านจะละทิ้งการงานในทันที ท่านจะพาเราไปหาหมอ
ท่านจะหาวิธีเยียวยารักษาเราให้เร็วที่สุด ยามที่ท่านป่วยไข้
เราจะทำเหมือนที่ท่านทำให้เราได้มากน้อยแค่ไหน?
หรือเพราะพ่อแม่เจ็บป่วยนานวัน จึงทำให้ลูกไม่กตัญญู ไม่สนใจพ่อแม่
เราจะยอมเป็นคนที่สังคมตราหน้าว่า “ลูกอกตัญญู” อย่างนั้นหรือ?
พ่อแม่ให้กายสังขารมา ไม่ใช่ให้เรามาคอยกล่าวโทษท่าน
เราโตขึ้นเรื่อยๆ พ่อแม่ก็เริ่มแก่ชราลง จวบจนลาโลก ลาลูกหลานไป อย่างไม่มีวันหวนกลับ
ถ้าแม้แต่พ่อแม่คุณยังให้อภัยไม่ได้ แล้วจะไปให้อภัยใครในโลกใบนี้ได้?
ร้อยพันความดีงาม ความกตัญญูมาเป็นอันดับหนึ่ง เริ่มจากตอนนี้ ดูแลท่านก่อนจะสายเกินไป
ขอขอบคุณ k h a o n a r o o
