หากวันหนึ่ง..พ่อกับแม่ต้องจากไป ก็คงไม่มีใครที่รักเราโดยไม่แบ่งใจ
เผื่อไว้อีกแล้วและในยามนั้น ยามที่เราคิดถึงพ่อกับแม่ เราจะร้องไห้น้ำตานองหน้าหรือไม่
เราจะตีอกชกตัวต่อหน้าโลงศ พของพ่อแม่ หรือไม่หากว่างจากกิจการงาน ก็ควรหมั่นกลับไปเยี่ยมท่าน
เพราะคนแก่ทั้งสองเฝ้ารอคอยการกลับมาของลูกๆ อยู่เสมออย่าเปลืองเวลาไปกับสถานเริงรมย์
กับเพื่อนกินที่ไร้สาระเหล่านั้น ขอให้ระลึกไว้ไนต์คลับไม่ใช่บ้านคาราโอเกะก็แค่ ที่ผ่อนคลายอารมณ์
อย่าให้พ่อแม่เอาแต่เฝ้าชะเง้อมอง มองจนทางแทบทะลุก็ยังไม่เห็นหน้าลูกๆ กลับมา
หากวันหนึ่ง..พ่อกับแม่ต้องจากไป ก็จะไม่มีใคร กล้าเรียกคุณกินข้าว ทั้งๆ ที่ รู้ว่าเรียกแล้ว
คุณจะโมโหท่านก็ตามที เพราะฉะนั้น ไม่ว่าร้านอาหารข้างนอกจะอร่อย และหรูหราเพียงใด
ก็อย่าลืมกลับบ้านไปกินข้าวกับพ่อแม่อย่าให้พ่อแม่ต้องโทรหาคุณ ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่
ก็ได้ฟังแต่ข้อความที่ว่า “หมายเลขที่ท่านเรียก ยังไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”
อย่าให้ความเสียใจกลายเป็นบาป ติดหัวใจ อย่ารอให้พ่อแม่จากไป แล้วจึงโหยหา
อยากกินข้าวกับพ่อแม่อีกสักมื้อหนึ่งเหมือนคนอื่นเขามันจะสายเกินไป หากวันหนึ่ง
พ่อกับแม่ต้องจากไป ก็จะไม่มีใคร คอยยุ่งเรื่องของคุณอีกต่อไปไม่มีใครคอยถามว่า
“งานของลูกเป็นยังไงบ้าง เข้ากับเพื่อนร่วมงานได้ไหม เจ้านายใจดีไหม ”
ลูกอ้วน หรือผอมไปหรือเปล่า“สีหน้าซีดๆ ไม่สบายหรือเปล่า ลูกกินให้เยอะๆ นะ
แม่ซื้อไข่มาทำพะโล้ให้แกตั้งแผงหนึ่งเลย เอาไปฝากเพื่อนที่ทำงาน ด้วยก็ได้นะ”
“เมื่อคืนกลับมากี่โมง ได้นอนบ้างไหม ใครจะคอยใส่ใจห่วงใยคุณทุกขณะเวลา
หากไม่ใช่พ่อแม่ ยามที่พ่อแม่ไม่สบายลางานไปเฝ้าไข้ท่านด้วย อย่าเอาแต่จ้างพยาบาล
ไปเฝ้าแทน เขาเหล่านั้นไม่ใช่ลูก ที่พ่อแม่หวังจะได้กำลังใจหากวันหนึ่ง..พ่อกับแม่ต้องจากไป
ไม่มีใครจะรัก และเอ็นดูคุณเท่ากับพ่อแม่อีกแล้วไม่มีใครคอยเรียกชื่อเล่นเชยๆ สมัยคุณยัง
เป็นเด็กอีกต่อไปแล้ว จงเป็นลูกกตัญญูที่รู้คุณพ่อแม่ใส่ใจสุขภาพท่านว่า ช่วงนี้เป็นยังไง
หากไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ อาทิตย์ละหนึ่งครั้งโทรหาท่านก็ยังดีเล่าเรื่องราวของคุณ ให้ท่านฟัง
อย่าให้ท่านต้องห่วง และกังวลอีกต่อไป อย่าพาคนที่รังเกียจพ่อแม่ของเขาเองเข้าบ้าน
อย่าคบคนที่ไม่เคารพรักพ่อแม่ ของเขาเองเป็นเพื่อนอย่าเลือกชาย หรือหญิงที่โกรธแค้น
พ่อแม่ของเขาเองมาเป็นภรรยา หรือสามีเพราะคน ที่ไม่เคารพรัก แม้แต่พ่อแม่ของตัวเขาเอง
จะมีใจเคารพรักคนอื่นได้ยังไง เพราะคนที่ให้อภัย แม้แต่พ่อแม่ของตัวเองยังไม่ได้ เขาจะให้อภัยใครคนอื่นได้ยังไง
