สมัยก่อน…มีแม่ทัพคนหนึ่งเล่นหมากล้อมเก่งมาก ไม่ค่อยมีคนเล่นชนะได้วันหนึ่ง แม่ทัพออกรบ
ผ่านหมู่บ้านแห่งหนึ่งเห็นบ้านเล็กๆ หลังหนึ่งมีป้ายติดว่า “เล่นหมากล้อมอันดับ 1 ของประเทศ”
แม่ทัพไม่เชื่อ จึงเข้าไปหาเจ้าของบ้านและเล่นด้วย ปรากฎว่า เจ้าของบ้านแพ้ทั้ง 3 กระดานแม่ทัพหัวเราะอย่ างพอใจ
แล้วบอกว่า “แกเอาป้ายลงได้แล้ว” แล้วแม่ทัพก็ไปออกรบด้วยความดีใจไม่นาน… แม่ทัพรบชนะกลับมา ผ่านมาที่เดิม
ก็ยังเห็นป้ายแขวนอยู่ที่บ้านหลังเดิม แม่ทัพจึงเข้าไปหาเจ้าของบ้าน เจ้าของบ้านจึงขอท้าดวลกับแม่ทัพอีก
ปรากฎว่าครั้งนี้!! แม่ทัพแพ้ทั้ง 3 กระดาน แม่ทัพประหลาดใจมาก ถามเจ้าของบ้านว่าเพราะอะไร?
เจ้าของบ้านตอบว่า “ครั้งก่อนท่านมีภารกิจออกรบ ข้าน้อยจะไปลบเหลี่ยมทำให้ท่านหมดขวัญกำลังใจไม่ได้
แต่ครั้งนี้ท่านชนะกลับมา ข้าน้อยก็ไม่ต้องออมมือแล้วครับ”คนที่เก่งจริงในโลกนี้ คือ “คนชนะได้”
แต่ไม่จำเป็นต้องชนะ มีใจกว้างขวางพอที่จะให้การใช้ชีวิตก็เหมือนกัน…
รู้…”ไม่จำเป็นต้องพูด” ไม่พูด…”ช่ว่าจะไม่รู้”หากคุณพูดในสิ่งที่คุณรู้ แต่เป็นเรื่องที่เจ้าของเรื่องไม่อยากให้รู้
หรือไม่คิดว่าคนอื่นจะรู้ คุณไม่ได้มิตรแต่ได้ศัตรูคนทุกคนบอกว่ารับความจริงได้ ต้องการให้คุณพูดความจริง
แต่พอคุณพูดแล้วใช่ว่าจะรับได้ทุกคนอาจจะโ ก ร ธคุณอีกต่างหากที่ดันมารู้ความจริง
ที่บอกให้คุณพูดความจริง เขาแค่ต้องการจะรู้ว่าคุณรู้เท่าไหน แต่ไม่ได้หมายความว่ารับความจริงได้เมื่อรู้ว่าคุณรู้เยอะมาก
เยอะกว่าที่เขาคาดไว้ เขาย่อมโ กร ธคุณ เพราะ “คุณรู้ทัน”
