มันเป็นเรื่องที่ใครๆ ก็มีความฝัน ในการท่องเที่ยวไปสถานณ์ที่ต่างๆ ไปเที่ยวรอบโลก เป็นการเพิ่มพลังให้ชีวิต เพิ่มความสุขให้กับตัวเองมากยิ่งขึ้น
ถึงแม้บางคนจะปฏิเสธก็เถอะ แต่เชื่อเถอะว่าใครๆ ก็อยากไปเที่ยว มันต้องมีอารมณ์นั้นสักครั้งหนึ่งในชีวิตแหละ
ทำงานมาเหนื่อยๆ ทั้งเดือน หรือบางคนทุ่มเทกับงานประจำ การทำธุรกิจมาเป็นปีๆ ก็อยากจะพักผ่อนและผ่อนคลายบ้าง
การไปเที่ยวแต่ละครั้ง แน่นอนว่าย่อมต้องมี “ค่าใช้จ่าย” ในการเดินทางอย่างแน่นอน
“เราชอบเที่ยวมาก” บางครั้ง ก็คิดนะว่าใช้เงินกับการท่องเที่ยวเยอะมาก ทั้งในและต่างประเทศ ปีๆ หนึ่งก็หมดไปเยอะ
ด้วยความที่ไม่ใช่ขาช้อปด้วย หลายคนก็ทักว่าไม่เก็บเงินบ้างเหรอ “ถ้าแก่ตัวไปจะลำบากเอานะ”
บางคนก็บอกว่าเที่ยวตอนที่ยังมีแรง เดี๋ยวต่อไปจะไม่ได้เที่ยวแบบนี้
จริงๆ ตอนคนทักให้เก็บเงิน เราก็คิดนะ แล้วรู้สึกผิดกับตัวเองที่ใช้จ่ายกับการเที่ยว “แต่เราก็มีเงินเก็บนะ”
ถึงจะไม่ได้มากมาย เพราะเรามีบ้านมีรถที่ต้องผ่อน พอฟังคำพูดจากคนที่บอกว่าให้รีบๆ เที่ยวเสียตอนนี้
คนเราอายุมันสั้นนัก เดี๋ยวก็ต า ยแล้ว “เที่ยวๆ ไปเถอะ” แต่เรากลัวว่าตัวเองจะเงินหมดก่อนต า ยน่ะสิ แบบนี้ก็แย่เหมือนกัน
เลยอยากถามคนที่ตอนนี้อยากเที่ยว แต่ไม่มีโอกาสได้เที่ยว ว่าเป็นแบบนี้จริงๆ ไหมคะ
เช่น พอมีครอบครัวก็ต้องใส่ใจครอบครัว ทำงานตำแหน่งความรับผิดชอบมากขึ้น หรืออายุมากสังขารไม่เอื้ออำนวย
มีคนบอกว่าหากคุณมีเงิน คุณสามารถเลือกโดยสารด้วยรถไฟฟ้าความเร็วสูง หรือเครื่องบิน
แต่ถ้าหากไม่มีเงิน ก็เลือกเดินทางโดยรถไฟธรรมดาที่ระหว่างทางได้ยินผู้คน บ่นนู่น บ่นนี่
และพูดนินทามากมาย ต้องจอดพักทุกสถานี นั่งรอเวลาผ่านไปเรื่อยบนรถไฟ
นอกจากนี้ยังมีความประหลาดใจที่แตกต่างกัน ซึ่งเป็นความน่าสนใจ ที่คุณไม่เคยสัมผัสมาก่อนในการเดินทาง
แม้ว่าจะเป็นการเดินทางแบบยากจน แต่มันสามารถทำให้คุณรู้จักผู้คนที่แตกต่างกันมากขึ้น
ได้สัมผัสถึงท้องฟ้าที่สวยสดใส ไม่แน่…อาจมีคนที่พยายามใช้สองเท้า ในการไล่ตามความกว้างและลึกของชีวิตก็เป็นได้
ร้อยพันเทือกเขาและสายน้ำ ผู้คนมากมายที่กำลังเผชิญกับโลกใบนี้ เราเป็นเพียงหยดน้ำในมหาสมุทร
ที่สามารถวิ่งและกระโดด สามารถยิ้มและทุกข์ได้เพียงไม่กี่สิบปี ดังนั้นถ้าเดินออกมาได้ ก็ออกมาดูโลกเถอะ
“เงิน” ไม่ว่าจะมากหรือน้อย ก็คือมี..อยู่ที่ว่าคุณจะใช้มันอย่างไร
การเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งนั้น ไม่พยายามจะสร้างความสุขต่อโลก แต่หวังเพียงว่าในหนึ่ง
เมื่อแก่ชรามากแล้ว เวลาเปิดอัลบั้มรูปมา ก็มีเรื่องราวมากมายในนั้นที่ทำให้คุณคิดถึง
เช่น ท่ามกลางภูเขา, ทะเล, หิมะ, สายฝน ตามท้องถนน เรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นในชีวิตที่ผ่านมา
“เงิน” สามารถกำหนดวิธีการเดินทางของคุณ ว่าจะนั่งรถ หรือจะนั่งเครื่องบิน จะพักโรงแรมหรู หรือห้องพักธรรมดา
แต่มันไม่สามารถส่งผลกระทบต่อความกล้าหาญ และความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับโลกใบนี้ได้หรอกนะ
ออกเดินทางไปจากเส้นทางชีวิต 3 จุดในเส้นทางเดียว ซึ่งหมายถึง บ้าน, ที่ทำงาน, ห้องอาหาร
กระโดดหนีออกมาจากสิ่งแวดล้อมเดิมๆ ยอมดื้อรั้น ปล่อยตนเองเดินออกมาสักครั้ง เพื่อจะได้ไปดูโลกที่กว้างใหญ่นี้
ผสมผสานการท่องเที่ยวและการดำเนินชีวิตเข้าด้วยกัน มองดูริมทางที่มีดอกไม้เบ่งบาน
มองดูลมพัดใบไม้ใบแรกที่ร่วงหล่นบนท้องถนน มองดูวิวทิวทัศน์รอบๆ กาย การวางแผนหมื่นครั้ง ไม่สู้ออกเดินทาง 1 ครั้ง
ไม่ว่าจะไปที่ไหน ให้เท้าของคุณได้เดินไป หวังว่าคุณจะสามารถวัดความกว้างของโลกนี้ได้ในสักวันหนึ่ง
บางคนซื้อแบรนด์เนมแล้วมีความสุข บางคนมีความสุขกับการปาร์ตี้ บางคนมีความสุขกับการท่องเที่ยว
หรือบางคนมีความสุขกับการอยู่บ้านเฉยๆ ดูหนังฟังเพลง ความสุขของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
ถ้าสิ่งที่คุณทำอยู่แล้วมันยังแฮปปี้ ก็ทำต่อไปเถอะค่ะ…เพียงแต่เงินที่ใช้จ่ายตรงนั้น เราอาจจะต้องมีวินัยมากขึ้น
แบ่งส่วนนึงเป็นเงินเก็บ แบ่งอีกส่วนนึงเป็นเงินเที่ยว จะได้ไม่ต้องมาลำบากในตอนหลัง แล้วถ้าใครมาบ่นๆ มากๆ
ก็ฟาดเงินเก็บให้ดูไปซะเลย “เพราะว่าที่ไปเที่ยวบ่อยๆ ไม่ใช่ว่าอวดรวย แค่ไม่อยากมานั่งเสียดายทีหลัง..ตอนแก่”
ขอบคุณบทความดีๆ : คิดกลับด้าน
