คำสอนของเตี่ย ในวันที่ลื้อ..ไม่คาดหวังกับคน

ใครบ้างที่ไม่ถูกนินทา ไม่มีเลย ทุกคนบนโลกใบนี้ ไม่มีใครไม่เคยโดนนินทา

ไม่มีใครไม่เคยโดนพูดถึงตอนลับหลัง เราต้องรู้จักกฎของธรรมชาติ ที่เราไม่สามารถควบคุมได้

“ความผิดหวัง”

“เตี่ย เตี่ยเคยผิดหวังไหม” ตี๋น้อยเปิดบทสนทนา

เตี่ยพับหนังสือพิมพ์ในมือ แล้วหันมามองหน้าตี๋น้อย “เคยสิ มีใครบ้างเกิดมาไม่เคยผิดหวัง”

“แล้วเตี่ยเสียใจมากไหม ตอนที่ผิดหวัง”

“ก็แล้วแต่ว่า หวังไว้มากหรือน้อยแค่ไหน”

เตี่ยรินชาจากกาลงในถ้วย รินทิ้ง แล้วรินจากกาอีกครั้ง วิธีการช่างนุ่มนวล จิบชาแล้วหันมาถาม

“ลื้อผิดหวังเรื่องอะไร”

“เปล่า เตี่ย”

“อย่าโกหกเตี่ย ถ้าลื้อไม่ผิดหวัง ลื้อไม่จ๋อยแบบนี้ แล้วก็ไม่ถามเตี่ยแบบนี้ด้วย”

ตี๋น้อยก้มมองมือตัวเอง คิดทบทวนว่าควรบอกเตี่ยดีไหม

“บอกมาเถอะ เตี่ยจะเก็บเป็นความลับ”

“ไหนเตี่ยบอกว่า ในโลกนี้ไม่มีความลับไง”

“แค่คิดก็ไม่ลับแล้ว เพราะเมื่อคิด ใจเราก็รู้ เราก็เป็นคน พอรู้สึกนึกคิดก็ไม่ลับ

ถ้าลับต้องไม่เคยเกิดแม้ในความคิด แต่เตี่ยหมายถึงว่า เตี่ยจะไม่เอาไปเล่าต่อ เป็นความลับของเราสองคน”

ตี๋น้อยนิ่งอีก…

“ถ้าไม่เล่า อึดอัดไม่รู้ด้วยนะ” เตี่ยพูดจบทำท่าจะลุก

“เล่าก็ได้ครับ”

“อ่ะ อย่างนั้นก็เล่ามา”

“คือ..อั๊วผิดหวังกับเพื่อน อั๊วบริสุทธ์ใจ จริงใจกับเค้า แต่เค้าไม่ซื่อสัตย์กับอั๊ว เค้าเอาอั๊วไปนินทาลับหลัง”

“ไม่มีใครไม่ถูกนินทา ตอนนี้ลื้อก็กำลังนินทาเค้าให้เตี่ยฟังอยู่นี่ไง”

จริงด้วยสินะ…

“นอกจากนินทาลื้อ เค้าทำอะไรลื้ออีกไหม”

“ก็ไม่มีนะเตี่ย ต่อหน้าอั๊วเค้าก็ดูปกติ แต่อาจมีห่างเหินบ้าง แต่ก็ยังคุยกันได้อยู่”

เตี่ยมองหน้าตี๋น้อย “เตี่ยสอนให้ลื้อรักษามิตรภาพ นั่นหมายถึงว่า หากวันนี้เค้าดีกับเรา แล้ววันหน้าเค้าห่างเหิน

นั่นก็ไม่ได้แปลว่า ลื้อต้องโกรธเค้า เค้าห่างเพราะเค้ามีเหตุผลของเค้า เราเองก็เฉยเสีย

ต่างคนต่างมีชีวิตของตนเอง แต่ก็รักษามิตรภาพที่เคยมีให้กันไว้ โดยการไม่พูดถึงเค้าในแง่ร้ายกับคนอื่น

ไม่โกรธ และกลับมามองที่ตัวเอง ว่าเคยทำอะไรให้เค้ารู้สึกไม่ดี จนห่างเหินจากเรา”

“ครับ เตี่ย”

“แต่ถ้าคบกัน แล้วเค้าทำร้ายจนเราเดือดร้อน เราก็ถอยออกมา ลดความสำคัญของเค้าลง จากเพื่อนเป็นเพียงคนเคยรู้จัก

พอเค้าเป็นคนเคยรู้จัก เราจะเลิกคาดหวังในตัวเค้า เค้าก็จะหมดความสำคัญทางความรู้สึกของเรา”

“เราคาดหวังได้ไหมเตี่ย”

“ทุกคน ไม่ว่าจะทำอะไร ล้วนมีความหวังเป็นที่ตั้ง อย่างเช่น สั่งข้าวผัดสักจาน

ก็คาดหวังว่ามันจะต้องอร่อย ต้องถูกใจ แต่พอมันไม่อร่อยก็ผิดหวัง”

“จริงครับ เตี่ย”

“การตั้งความหวัง ตั้งเป้าหมายนั้นไม่ผิด แต่วิธีการในการตั้งความหวัง ต้องคำนึงถึงความเป็นไปได้

ก้าวไปอย่างถูกต้อง และที่สำคัญ ต้องเผื่อใจไว้รับความผิดหวังให้เป็น”

“มันยังไงเหรอเตี่ย อั๊วไม่เข้าใจ”

“ก็คิดง่ายๆ ว่า ถ้าหากไม่สมหวังก็ไม่เป็นไร ความหวังใหม่เกิดขึ้นได้ ถ้าใจไม่ท้อ”

“ก็คือ เผื่อใจไว้ทุกครั้งเหรอเตี่ย”

เตี่ยทำท่าครุ่นคิด นิ่งเงียบสักพัก แล้วจึงตอบ “ตี๋น้อย สมมุติว่า ลื้อหวังว่าการสอบครั้งนี้

ลื้อต้องได้คะแนนเต็มร้อย ลื้อต้องลงมือตั้งแต่ตั้งใจเรียน หมั่นทบทวน เพื่อให้ความหวังนั้นสำเร็จลุล่วง

แต่ถ้าผลออกมาได้ 95 คะแนน อีก 5 คะแนนที่หายไป คือความผิดหวัง

ลื้อก็จงให้ความสำคัญกับ 95 คะแนนที่ได้มา อย่ามัวเสียใจกับ 5 คะแนนที่หายไป เข้าใจหรือยัง”

ตี๋น้อยเกือบจะเข้าใจแล้ว เตี่ยคงมองออกจึงพูดต่อ “อย่างลื้อคบเพื่อน ลื้ออาจจะบอกว่า

ลื้อทำดีกับเค้าเต็มร้อย แต่เค้ายังไม่ดีกับลื้อ ลื้อต้องกลับมามองตัวเองว่า คำว่าเต็มร้อยของลื้อ

มันคือสิ่งที่เค้าต้องการหรือไม่ บางครั้งน้ำใจที่ลื้อให้เค้า ถ้าเค้าไม่ต้องการ

มันก็ไม่ต่างกับการยัดเยียด จะให้อะไรใคร ต้องดูความต้องการของเค้าด้วยนะ”

“ครับ เตี่ย”

“เมื่อรู้จักกัน เราต้องเกรงใจกัน ยิ่งสนิท ยิ่งต้องเกรงใจ เพื่อรักษาน้ำใจนั้นไว้ให้นาน

คนเรามีพื้นที่ส่วนตัว ทั้งในการใช้ชีวิตและความคิด แม้คนในครอบครัวเดียวกัน

ก็ยังต้องเหลือพื้นที่ส่วนตัวของกันและกันเอาไว้ ถ้าคบกันต่อไปไม่ได้ ก็ถอย”

ตี๋น้อยเริ่มเข้าใจแล้ว

“ถ้าคบกันต่อไปไม่ได้ ก็คิดเสียว่า เราไม่ได้เลว เค้าไม่ใช่ไม่ดี ศีลไม่เสมอกัน

ก็ต่างคนต่างอยู่ ต่างมีชีวิตเป็นของตน ถ้าทำงานหรือวางแผนอะไรไว้แล้วไม่สมหวัง

ก็ถือว่าได้ประสบการณ์มากขึ้น เมื่อชีวิตเกิดปัญหา จงใช้สติ แล้วจะมีปัญญาแก้ไข”

เตี่ยหยุดพูด หันมามองหน้าตี๋น้อย

จ้องตาแล้วย้ำเตือนว่า “ตี๋น้อย ลื้อจำไว้นะ ความผิดหวังไม่ใช่เรื่องน่าอับอาย แต่ทุกครั้งที่ผิดหวัง

ถ้าลื้อมีสติ ยอมรับ นั่นหมายความว่า หัวใจลื้อจะเข้มแข็งขึ้น มีประสบการณ์มากขึ้น

และคาดหวังผลน้อยลง เมื่อคาดหวังน้อยก็ผิดหวังน้อย คาดหวังมากก็ผิดหวังมาก

ไม่คาดหวังก็ไม่ผิดหวัง แล้วถ้าถึงวันที่ลื้อไม่คาดหวังในการคบคน ลื้อจะมีความสุขที่สุด”

เตี่ยพูดจบ ยิ้มให้ตี๋น้อย

ตี๋น้อยยิ้มแล้วตอบเตี่ยในใจว่า “อั๊วจะพยายามครับเตี่ย” อั๊วจะระลึกไว้ว่า คบคนให้สิ่งที่ดีที่สุด

ทำงานอย่างเต็มที่ที่สุด และคาดหวังให้น้อยที่สุด สักวันอั๊วอาจเดินไปถึงตรงที่ “ไม่หวังอะไรเลย”

ที่มา t h m a y a