เมื่อเราโตขึ้น และผ่านช่วงชีวิตในแต่ละวัยไปนั้น หลายๆคนมักจะย้อนคิดถึง
เรื่องราวต่างๆที่ได้ทำร่วมกันกับเพื่อนในสมัยเรียนมัธยมด้วยกัน ที่ไม่ว่าจะผ่านไปสักกี่สิบปี
ก็ยังจำได้ไม่เคยลืม ว่าเรามีความผูกพันต่อกันมากขนาดไหน และนี่คือ
เหตุผลที่ทำให้เรารู้สึกว่าช่วงวัยนี้คือช่วงที่ดีที่สุดสำหรับคำว่า “เพื่อน”
1. เป็นตัวตนของตัวเองจริงๆ
ไม่มีเปลือก ไม่ใส่หน้ากากเข้าหากัน ใครเป็นยังไง เห็นกันหมด ไม่ต้องมาทำฟอร์มใส่กัน รู้ใจกันเป็นที่สุด
2. ไม่มีผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยว
ส่วนใหญ่เพื่อนสมัยมัธยมจะคบกันด้วยใจ ไม่มีผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง
คบกันได้เพราะความเข้ากันได้ ไม่ใช่เพราะการพึ่งพา หรือ ต้องการผลประโยชน์ใดๆแอบแฝง
3. รู้จักกันถึงพ่อแม่
เป็นเพื่อนที่เราเรียกชื่อพ่อแทนชื่อเพื่อนแบบที่ไม่โดนโกรธ เรียกได้ว่า ไปไหนมาไหน
เรียกได้สบาย ยกเว้นเวลาไปบ้านเพื่อน ต้องมีสติ เพราะถ้าเผลอเรียก
แบบเดิมพ่อแม่เพื่อนอาจจะหันมาคุยกับเราแบบไม่ทันตั้งตัวได้
4. เราใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากที่สุด
เพื่อนมัธยมบางคนอยู่กับเราตั้งแต่ ม.1 ถึง ม.6 วันละ 7-8 ชั่ วโมง ถึงตอนนี้คงไม่มีเพื่อนตอนไหน
ใช้เวลากับเราได้เท่าเพื่อนตอนสมัยมัธยมแล้ว ทุกอย่ างในชีวิตตอนนั้น มันแทบจะกลาย
เป็นตัวเราในตอนนี้ จึงไม่แปลกที่หากเข้ากันได้ดีในสมัยมัธยม ก็สามารถคบกันได้ไปตลอดชีวิต
5. กิน เที่ยว ด้วยกัน
วัยมัธยมเป็นวัยที่ติดกันยังกับตังเม ไปไหนไปกันเป็นฝูง เกาะกลุ่มกันแน่น กินก็กินด้วยกัน
ทั้งๆที่ไม่ค่อยจะมีเงินไปซื้ออะไรกิน เที่ยวแบบกลุ่มเพื่อนด้วยกัน ความผูกพัน
มันจึงถูกหล่อหลอมจนเป็นหนึ่งเดียวกัน วันละนิด ละหน่อย จนแยกกันไม่ออก
6. โดนครูดุทำโทษมาด้วยกัน
จนไม่เหลือย างอายอะไรให้อายอีกแล้ว ใหม่ๆตอนโดนครูดุ หรือ ทำโทษอาจจะอาย
เพื่อนร่วมชั้นเรียนบ้าง แต่พอนานเข้า เราก็ชินกันไปเองจนไม่มีใครอายใครอีกแล้ว
7. มีอดีตและวีรกร รมร่วมกันมาย าวนาน
เพื่อนที่คบกันมาจนสนิท แนบแน่น จะมีประวัติศาสต์หรือวีรก รรมที่ร่วมทำกันมามากมาย
หลายรสชาติ จนเล่ากี่ครั้งก็ไม่มีวันหมดทำให้เป็นข้อพิสูจน์ว่า ไม่ว่ากาลเวลา จะเปลี่ยนผ่าน
ไปนานสักแค่ไหน ความเป็นเพื่อนก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย มันยังเหนียวแน่นและชัดเจนอยู่จนถึงตอนนี้
